The Hours, μια ταινία για την Γυναικία ύπαρξη …. MAΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ
Οι Ώρες, είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Μία ταινία που αναδύει μία βαθιά θλίψη και τη λαχτάρα του ανθρώπου να λυτρωθεί από την έντονη υπαρξιακή του αγωνία. Ποτέ άλλοτε η Nicole Kidman δεν ήταν τόσο όμορφη, ακόμα και αν υποδυόμενη τη Βιρτζίνια Γουλφ, υιοθέτησε ένα πιο αυστηρά εξωτερικό λουκ (η υποκριτική της δεινότητα σε αυτή την ταινία, έφτασε στον ύψιστο βαθμό, άξιζε το Όσκαρ). Οι συμπρωταγωνίστριές της ήταν οι μεγάλες εξίσου σταρ, Meryl Streep και Julianne Moore.
Η ταινία περιπλέκεται γύρω από τις ζωές τριών γυναικών με κύριο άξονα το βιβλίο της μεγάλης συγγραφέας Βιρτζίνια Γουλφ, ‘Mrs Dalloway’’ (Κυρία Νταλαγουέι). Μία Νεοϋορκέζα που ετοιμάζει μία γιορτή για τον άρρωστο από Aids φίλο της, η Λόρα Μπράουν που είναι μία έγκυος νοικοκυρά με κατάθλιψη και η συγγραφέας Βιρτζίνια Γουλφ που πασχίζει να ολοκληρώσει το βιβλίο της. Τρεις γυναίκες που ακόμα και αν δεν το γνωρίζουν, επηρεάζουν η μία τη ζωή της άλλης με έναν αδιόρατο τρόπο.
Οι Ώρες τόσο εμπορικά όσο και καλλιτεχνικά, θεωρήθηκε άρτια ταινία με τους κριτικούς κινηματογράφου να την εκθειάζουν. Έλαβε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ στην 75η Απονομή των Βραβείων, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου, Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Εντ Χάρις, Β’ Γυναικείου Ρόλου για την Μουρ, κερδίζοντας εκείνο του Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Κίντμαν.
Οι Ώρες, για μία γυναίκα που βλέπει την ταινία με τη θηλυκή της ψυχολογία, ήταν ο συμβολισμός της γυναίκας εκείνης η οποία μέσα σε μία έντονα πουριτανική κοινωνία, προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει το Είναι της και να έρθει πιο κοντά στον πυρήνα της. Δίνοντας έμφαση στον απόμακρο ψυχισμό της Βιρτζίνια Γουλφ και τελειώνοντας με την αυτοχειρία της, μπορούμε να ευαισθητοποιηθούμε τόσο προς τους ανθρώπους οι οποίοι υποφέρουν από κατάθλιψη, όσο και στη γυναίκα εκείνη που θέλει απλώς να είναι ο εαυτός της και όχι μόνοι οι ρόλοι που της επιβάλλει μία κοινωνία.
Οι Ώρες είναι μία από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο αγαπώ όχι μόνο την ταινία, αλλά το soundtrack..
