Έναρξη ποδοσφαιρικής χρονιάς για την Ελληνική Super League ή αλλιώς τον απόπατο του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που αν δεν ήμασταν Έλληνες, δε θα θέλαμε να παρακολουθούμε ούτε αν μας πλήρωναν. Ξεκίνημα το Σάββατο με τρία παιχνίδια υπό τον εννιαίο τίτλο «VAR-άτε με κι ας κλαίω». Αρχή με Παναθηναϊκό στη Λαμία, πολλά τα παράπονα των «πρασίνων» για τη διαιτησία, αλλά τι να πουν και οι οπαδοί του τριφυλλιού μ’αυτά που είδαν από την ομάδα τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο…

Ένας Παναθηναϊκός που ερχόταν στη Λαμία με τόλμη και αρωγό τις δάφνες από τις εμφανίσεις του στα φιλικά και μία Λαμία που τον έχει εδώ και 3 χρόνια κάνει το κοροϊδάκι της και όχι απλά δεν χάνει, αλλά του καταφέρνει και καίρια πλήγματα σε κρίσιμες στιγμές. Αλγεινή εικόνα για πολλούς βάζελους που βλέπουν ότι η ομάδα τους έχει πολύ δρόμο ακόμα για να επανέλθει σε στιγμές δόξας. Άρης – ΌΦΗ στο Χαριλάου, με τον ΟΦΗ αξιόμαχο και τον Άρη να μη μπορεί να επιβεβαιώσει το μεγαλύτερο στανταράκι της αγωνιστικής (μεγαλύτερο κι από του ΠΑΟΚ). Συγνώμη αλλά αν θες VAR για να κερδίσεις τους τίμιους αλλά περιορισμένων δυνατοτήτων Κρητικούς, έχεις πρόβλημα, ειδικότερα αν έχεις μείνει στη μεγάλη εμφάνιση τις προάλλες στον επαναληπτικό κόντρα στη Μόλντε.

Ο Θρύλος μου μπήκε με ορμή στο ματς με τον Αστέρα, προηγήθηκε νωρίς με τον Ελ Αραμπί να παίρνει τη πιο παράξενη φόρα που έχω δει σε πέναλτι σε όλη μου τη ζωή. Κι εκεί που έδειχνε ότι θα καθαρίσει πάλι με κάνα τρίμπαλο ή ντόρτι, στο τέλος οι Αρκάδες έχουν όλο το δικαίωμα να φωνάζουν για τη φάση του 80’ και το καταφανέστατο πέναλτι που δεν δώθηκε. Δεν τρώω από οφσάϊντ και διάφορες βλακείες, μόνο για την ανοησία του Ελ Αραμπί που τραβάει τον Μπαράλες (ούτε ο Κούτρης δε θα ήταν τόσο ανόητος εκεί) έπρεπε να το δώσει κι εγώ τώρα να ρίχνω καντήλια.

Δεν περίμενα ίδια εικόνα όπως με την Κράσνονταρ, ο Ολυμπιακός έδειξε παρά τα νέα 6 πρόσωπα (αλήθεια ο Γκιλιέρμε για ποιο ακριβώς λόγο δεν ξεκουράστηκε) ότι αν συνεχίσει με τέτοια μυαλά στο πρωτάθλημα, θα έχει θέματα. Ο Σουντανί έχασε ευκαιρίες, αλλά έχασε και την μπάκα του και δείχνει ότι θα κάνει κηδείες όταν βρει ρυθμό. Ο Ραντζέλοβιτς πλέον εξελίσσεται σε πολυτέλεια και ο Καμαρά μας έδειξε για ποιο λόγο παίζει ο Μπουχαλάκης. Τραγικός απλά. Καλή ομάδα ο Αστέρας, άσχετα αν μπορούσε να μετρήσει πολλά. Χωρίς σφαγές, θα κάνει κηδείες σε μεγάλες ομάδες και στα ίσα θα παλέψει την πεντάδα.

Την Κυριακή ήρθαν όλα όπως τα περίμενα. Εξηγούμαι. Σταυρός στο Ατρόμητος – Λάρισα, γιατί δηλαδή να μην έπαιρνε το Χ η ΑΕΛ; Ο Ατρόμητος που είδα στα 2 ματς με τη Λέγκια δε μου άρεσε καθόλου, ξεκάθαρα αποδυναμωμένος, βέβαια και φύγανε μονάδες, αλλά δε με πείθει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει. Σαλτιμπάγκος και ήρωας μαζί ο Κρίστιανσον της Λάρισας, τρώει τη φάβα, αλλά πιάνει το πέναλτι, μάγκας. Βόλος κυρίες και κύριοι, ο Μπέος ανέβηκε με αέρα και πλήγωσε την πρώην ομάδα του. Ένας Πανιώνιος αναιμικός και μέγα ερωτηματικό για φέτος, με κίνδυνο για φούντο καθώς δεν ξέρουμε πως θα παρουσιαστεί.

Ευχή των ουδέτερων να μην πέσει καθότι συμπαθής και ιστορική ομάδα, αλλά σε σχέση με το νεοφώτιστο Βόλο, τουλάχιστον 2 κλάσεις κάτω. Όπως αντίστοιχα 2 κλάσεις πάνω από πολλούς έδειξε αυτός ο Μουνίθ του Βόλου (τι έχει να γίνει με το όνομα του) που το δεύτερο γκολ του (σταμάτημα, προσποίηση, εκτέλεση, παρφέ παγωτό σοκολάτα) είναι το αγαπημένο μου της αγωνιστικής. Ο Βόλος μάλλον θα παραμείνει εύκολα στην κατηγορία όπως το βλέπω… Ο ΠΑΟΚ έκανε αυτό που όλοι περιμέναμε, κέρδισε τον Παναιτωλικό και θεωρητικά πηγαίνει με το μυαλό του πιο ήρεμο για την κρίσιμη ρεβάνς με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας.

Ρεβάνς που για τους νταμπλούχους είναι η μισή χρονιά. Δε νοείται δεύτερος σερί αποκλεισμός και ειδικά από αυτή την σοβαρή πλην φτωχή ομάδα. Ξυπνητζήδες οπαδοί του δικέφαλου θεωρούν ότι αν η ομάδα δεν έχει Ευρώπη θα έχει περισσότερες πιθανότητες να πάρει ξανά το νταμπλ, όντας συγκεντρωμένη στο πρωτάθλημα μόνο. Άλλοι όμως (πολλοί περισσότεροι) δε νοούνται τέτοια αποτυχία που σίγουρα θα φέρει γκρίνια στην Τούμπα και τον Φερέϊρα σε επισφαλή θέση πολύ νωρίς. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναιτωλικός ήταν πολύ καλύτερος, διότι το μυαλό του ΠΑΟΚ είναι ακόμα δηλητηριασμένο από τον Άγιαξ και τον αποκλεισμό όπως ήρθε.

Αν στην Τούμπα δεν συνέλθουν νωρίς, μόνοι τους θα έχουν απολέσει νωρίς την αύρα που έχει ο κάθε πρωταθλητής σαν πλεονέκτημα κι εκεί που μοιάζανε σίγουροι και για φέτος, θα δώσουν ομηρική μάχη με τον Ολυμπιακό. Αφήνω τελευταίο το συνοθύλευμα που λέγεται ΑΕΚ. Συγνώμη αλλά εγώ χειρότερη ΑΕΚ δεν έχω δει στη ζωή μου. Και η ομάδα που έπεσε είχε μία ψυχή άσχετα αν δε μπορούσε. Πως την έκανες έτσι οίκο ανοχής ρε τίγρη την ομάδα; Για να κάνεις το γήπεδο ισοπέδωσες τα πάντα και σε λίγο δε θα υπάρχει ομάδα να μπει στην Αγια-Σοφιά. Πρωτοφανής εικόνα παραίτησης και κάκιστο υλικό παικτών που δεν αξίζουν να φοράνε αυτή τη φανέλα.

Υλικό που σήμερα είδα να λέει ο τίγρης ότι είναι το καλύτερο που είχε ποτέ από τη μέρα που ανέλαβε ξανά την ΑΕΚ. Γελάνε τα τατουάζ του Αραούχο και οι γάμπες του Βάργκας με κάτι τέτοια… Ο δε Καρντόζο… Επικίνδυνος για το άθλημα ο άνθρωπος, έφερε τα δικά του Πορτογαλικά σαπάκια, έκανε την ομάδα ρδελομπού για να παίζουν οι τυχάρπαστοι και να τρώει πάγκο ο ήδη προβληματικός σε χαρακτήρα αλλά μία κλάση πάνω από όλους Λιβάγια και που έβγαλε τον Αύγουστο ήταν θαύμα. Με τέτοια εικόνα όχι Ευρώπη, αλλά πλέϊ-άουτ την βλέπω, η δε Ξάνθη έκανε ότι θα έκανε κάθε ομάδα απέναντι σ’αυτή την ΑΕΚ, νίκησε χωρίς να βιαστεί, δεν μπορώ να την κρίνω, αλλά βλέποντας κι αυτή την ΑΕΚ έτσι, γιατί να μην κάνει όνειρα Ευρώπης;

Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα αλλά ήδη Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ δείχουν ότι θα τερματίσουν περίπου 20-30 βαθμούς πάνω από τον τρίτο και το ενδιαφέρον θα περιοριστεί στο ποιοι θα πέσουν και ποιοι θα βγούν Ευρώπη. Το επίπεδο του πρωταθλήματος εξαθλιώνεται με τα χρόνια και κάθε απώλεια για τα δύο μεγάλα φαβορί θα είναι καίρια στη μάχη του τίτλου. Από Πέμπτη θα μπορούμε να πούμε περισσότερα μετά τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια…