Και τι δεν είδαμε σε αυτή την κατά πολλούς αγωνιστική-ροντέο. Στη 10^η στροφή του πρωταθλήματος, είχαμε γκολ και θέαμα, καίριες νίκες, εκπλήξεις και στο τέλος, μία τεράστια κι αξιοθαύμαστη ανατροπή. Η αρχή έγινε στο Βόλο, όπου μετά από πολύ καιρό οι γηπεδούχοι επέστρεψαν στις επιτυχίες νικώντας με 3-2 τον Παναιτωλικό. Οι Αγρινιώτες ήταν πολύ πιο φιλότιμοι από άλλες φορές και θα μπορούσαν να πάρουν κάτι θετικότερο, αλλά όταν δέχεσαι 3 γκολ, δε μπορείς είναι η αλήθεια να έχεις και πολλές απαιτήσεις.

Το 3-2 πάει να γίνει αγαπημένο σκορ του Βόλου, μόνο που αυτή τη φορά ήταν υπέρ του. Βάζει και δέχεται πολλά γκολ, είχε χάσει λίγο το μπούσουλα μετά την εντυπωσιακή του αρχή αλλά είναι στο χέρι του να συνεχίσει τις επιτυχίες γιατί έχει καλούς παίχτες. Ο Παναιτωλικός μένει πίσω και εκεί θα μείνει ως το τέλος καθώς με τα τωρινά δεδομένα απλά δεν πείθει για κάτι καλύτερο. Ο ΠΑΟΚ πέρασε κι από την Κρήτη νικώντας 1-0 τον επικίνδυνο ΟΦΗ και μάλιστα χωρίς να δεχτεί γκολ όπως περίμεναν όλοι. Μεγάλη νίκη με το δικέφαλο τυχερό στο πρώτο ημίχρονο και καλύτερο στο δεύτερο. Ο Μίσιτς σκόραρε μία ζωγραφιά και είναι μέχρι στιγμής το κρυφό όπλο στα χέρια του Φερέϊρα στο πρωτάθλημα.

Παίχτης με ουσία και ρόλο στο γήπεδο, η παρουσία του κάνει σαπάκια τύπου Εσίτι να ντρέπονται που ασχολούνται με το άθλημα. Θεωρώ ότι υπάρχει κακή διαιτησία συνολικά εις βάρος και των δύο ομάδων. Ο ΟΦΗ έκανε δεύτερη συνεχόμενη ήττα κι από ένα σημείο και μετά έμεινε στο παιχνίδι λόγω του τερματοφύλακα του. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε άλλο ένα δύσκολο ματς και του μένουν μόνο το Καραϊσκάκη και το Χαριλάου για να χάσει βαθμούς (αν χάσει). Με το πρόγραμμα που έχει στο δεύτερο γύρο, είναι φαβορί να τερματίσει πρώτος στην κανονική διάρκεια αν κάτι δε στραβώσει.

Στο Χαριλάου ο Άρης πέτυχε νίκη τεράστιας σημασίας και το σερί του με τον Ένινγκ στον πάγκο μετράει 10 βαθμούς, θα ήταν 4/4 αν δεν πάθαινε το γνωστό του κόμπλεξ στη Νέα Σμύρνη αλλά ο Γερμανός δείχνει να έχει βρεί τον τρόπο να οδηγεί σε συγκομιδή βαθμών που είναι και το βασικότερο. Πάλι ο Αστέρας είδε να μην παίρνει τίποτα από ένα παιχνίδι και μοιάζει σαν να κουβαλάει ένα βάρος και μία έλλειψη ουσίας. Συνεχίζω να τον πιστεύω σαν ομάδα, αλλά βαθμοί δεν έρχονται και αυτό είναι πρόβλημα. Ο Άρης είναι σε καλό δρόμο και αν συνεχίσει έτσι το λιγότερο θα είναι μέσα στα πλέι-οφ.

Η έκπληξη της αγωνιστικής έγινε στην Ξάνθη με τον ηρωικό Πανιώνιο να κερδίζει με 2-1 την τοπική ομάδα και να μετράει πλέον τον πρώτο του βαθμό στο πρωτάθλημα μετά το -6 που είχε στην αρχή. Ψυχωμένη εμφάνιση και δίκαιη νίκη. Η Ξάνθη που κράτησε τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο μηδέν, έφαγε 2 γκολ. Κάποιοι πάντως είχαν σημαδέψει το διπλό από νωρίς. Αυτό που έχω να πω είναι ότι διαχρονικά, όσο συμπαθής και σταθερή ομάδα είναι η Ξάνθη τα τελευταία 30 χρόνια, άλλο τόσο βρώμικη και στημένη είναι. Τα βλέπουμε χρόνια και θα δούμε πολλά ακόμα ανάλογα φέτος, το νοών νοείτω. Ο Πανιώνιος είναι σίγουρα ακόμα κι έτσι καλύτερος και από τον Παναιτωλικό και από τη Λαμία, αν στο τέλος καταφέρει πάλι το ακατόρθωτο και σωθεί, τι να πω… θα μιλάμε για θαύμα.

Στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός για μία ώρα έσπασε τα νεύρα των φιλάθλων του μέχρι ο Ποντένσε να κάνει το θαύμα να σκοράρει. Από κόντρα φυσικά και πάνω που τον έβριζε όλος ο κόσμος, είπα κι εγώ πως έβαλε τόσο ωραίο γκολ… αυτό ήταν που ξύπνησε τον Ολυμπιακό και μπλόκαρε τον Ατρόμητο και 2’ μετά, ο αντιτουριστικός αλλά αποτελεσματικότατος Σουντανί έκανε το 2-0 και δείχνει ότι αν είχε κάνει καλή προετοιμασία, θα πρόσφερε ακόμα περισσότερα.

Ο Ολυμπιακός έφαγε ξύλο πάλι και είδε τελικά δικό του παίχτη να αποβάλλεται, τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, γι’αυτό και ο Ατρόμητος στο τέλος δεν έφαγε περισσότερα. Το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο, ο Ολυμπιακός κάνει κοιλιά δεδομένα σε κρίσιμο σημείο και η διακοπή θα του κάνει μεγάλο καλό. Πάντως μαζί με τον ΠΑΟΚ θα πάνε χέρι-χέρι και αν δεν υπάρξει νικητής την 1^η του Δεκέμβρη στο Καραϊσκάκη μεταξύ τους ή στο αντίστοιχο παιχνίδι της Τούμπας, διόλου απίθανό να το πάνε αήττητοι μέχρι τέλους, στην κανονική διάρκεια τουλάχιστον. Ο Ατρόμητος όσο περνάει ο καιρός, τόσο χειρότερος από πέρυσι θα εμφανίζεται.

Τέλος, η ματσάρα των συγκινήσεων έγινε στο ΟΑΚΑ. Εκεί που πολλοί περίμεναν Χ και μάλιστα κάνα νερόβραστο 0-0, ήρθε πρώτα η ΑΕΚ να κάνει το 0-2, να έχει τις ευκαιρίες να τελειώσει το παιχνίδι με τρίτο γκολ και τελικά ο Παναθηναϊκός να ξυπνάει και μετά το 67’ να πετυχαίνει τρία (!) γκολ σε 20’ και να βγάζει αντίδραση μεγάλης ομάδας. Τεράστια ανατροπή που έρχεται καπάκι μετά το μεγάλο αποτέλεσμα στην Τούμπα (έστω κι αν έχασε τη νίκη στο τέλος). Το πρόσωπο των πρασίνων στα ντέρμπι δείχνει ότι αν τα παίρνανε όλα τα ματς το ίδιο σοβαρά, δε θα ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Η ΑΕΚ οριστικά αποχαιρέτησε την όποια διεκδίκηση των δύο πρώτων θέσεων, μία εβδομάδα αφού οι πρωτοπόροι στραβοπάτησαν αμφότεροι. Ασόβαρη αντίδραση ακόμα κι από μικρή ομάδα, την πάτησε ερασιτεχνικά και το ματς αποτελεί συνολικά μαύρη στιγμή στην ιστορία της στα ντέρμπι. Η καθίζηση του τελευταίου 20λεπτου είναι και απόρροια έλλειψης δυνάμεων, η χρονιά χάθηκε πριν αρχίσει από την «διαχείρηση» του εγκληματία Καρντόσο, ωστόσο δε χρειάζεται προπονητής και συγκεκριμένες οδηγίες για να κάνεις τα βασικά και να μη χάσεις την αξιοπρέπεια σου στο τέλος. Τα σκαμπανεβάσματα θα είναι συνοδός της ΑΕΚ μέχρι το τέλος, το έχω γράψει πολλές φορές και δικαιώνομαι πανηγυρικά.

Στη θέση τους θα κοιτούσα να διορθώσω τις πολλές ατέλειες που έχουν ξεκινήσει από πέρυσι, θέλει τουλάχιστον μισή εντεκάδα παίχτες που θα κάνουν τη διαφορά και η προεργασία πρέπει να γίνει φέτος ώστε του χρόνου να παρουσιαστεί πιο ανταγωνιστική και το 2022 να μπορέσει να διεκδικήσει ξανά τίτλο, γιατί νωρίτερα από και κλείεται. Η διακοπή για τις εθνικές ομάδες έρχεται σαν βάλσαμο για όλους και γι’αυτό δε θα δώσω από τώρα προγνωστικά για την επόμενη αγωνιστική γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί και πως μπορεί να παρουσιαστούν. Το μυαλό όλων είναι ήδη στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ την 1^η του Δεκέμβρη…