ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ SPURS ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ?

Η σεζόν στο NBA έχει διανύσει το 1/3 της κανονικής περιόδου. Οι Spurs έχουν ρεκόρ 16-11 και φλερτάρουν με την είσοδο στα playoffs. Πέρυσι έχασαν μετά από 22 χρόνια σερί συμμετοχών την postseason και άρχισαν οι συζητήσεις για το αναμενόμενο τέλος εποχής.

Όμως η διακοπή λόγω Covid και η εμφάνιση τους στη φούσκα του Orlando άφησε ένα παράθυρο αισιοδοξίας. Τα σχήματα που επέλεξε να παίξει ο coach Popovich άλλαξαν προς το καλύτερο την εικόνα της ομάδας και έδειξαν τον δρόμο.

Ήρθε η φετινή χρονιά και πλέον η αισιοδοξία μεγάλωσε και οι Spurs δείχνουν να προσαρμόζονται στα δεδομένα της εποχής και των αλλαγών του μπάσκετ όπως πάντα όμως με ένα δικό τους παραδοσιακό τρόπο.

Θα τα καταφέρουν ή όχι θα φανεί σε βάθος τουλάχιστον τριετίας και προς το παρόν το πρώτο δείγμα είναι κάτι παραπάνω από θετικό.

Ο οργανισμός των Spurs πέρασε μια κρίση. Η Big-Three των Duncan-Parker-Manu σταδιακά αποχώρησαν και ο επόμενος ηγέτης ο Leonard χάθηκε μεταξύ τραυματισμών και ανταλλαγής. Ακόμα και οι βοηθοί του coach Popovich πέταξαν για άλλες πολιτείες.

Επιπρόσθετα κάτι που δεν μας κάνει εντύπωση σε εμάς τους συνηθισμένους στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ , η ομάδα άλλαξε και General Manager .Στο ΝΒΑ μια τέτοια αλλαγή είναι κομβική και πολλές φορές σηματοδοτεί και αλλαγή πλεύσης για τον οργανισμό.

Στο σημείο αυτό οι Spurs όμως είναι και πάλι εδώ και μάλιστα καταθέτουν τη δική τους ταυτότητα εκ νέου , πασπαλισμένη με την απαραίτητη δόση του σύγχρονου μπάσκετ. Στην εποχή Popovich πότε δεν είχαν χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας που φτάνει τα 26,8 έτη.

Παίζουν αρκετά πιο γρήγορα και θέλουν να τρέξουν στο transition -γιατί πρέπει-και σουτάρουν επίσης αρκετά τρίποντα για να είναι και στο γενικό mood της λίγκας αλλά και περισσότερο ανταγωνιστικοί. Να θυμίσουμε ότι πάντα ο coach ήθελε οι περισσότερες επιθέσεις να γίνονται μέσα στη ρακέτα.

Δεν λείπουν όμως και τα παλιά στοιχεία όπως η σκληρή άμυνα , έφεση στα αμυντικά ριμπάουντ και το low mistake basketball.

Τα λαβράκια του coach είναι αρκετά και σε συνδυασμό με τους παλιούς συνθέτουν ένα ομοιογενές σύνολο. Παραδοσιακά οι Spurs επιλέγουν καλούς παίχτες από τις τελευταίες θέσεις των draft. Σχεδόν πάντα είχαν από τα καλύτερα ρεκόρ του πρωταθλήματος άρα δεν είχαν ποτέ επιλογές στις πρώτες θέσεις με συνέπεια να μάθουν σε αυτή τη συνθήκη.

Οχτώ παίχτες παρακαλώ των Spurs έχουν διψήφιο αριθμό πόντων. Αρχικά οι Murray & Johnson με 15,1 και 14,5 μέσο όρο πόντους. Είναι οι δυο all around παίχτες που προσπαθούν να φέρουν τους Spurs σε μια καινούργια πραγματικότητα.

Έπειτα ο σουτέρ Walker με 10,8 πόντους αλλά και ο White που αποδεικνύεται χρήσιμος στην οργάνωση του παιχνιδιού και σημειώνει 11,8 πόντους μέσο όρο. Τέλος ο ψηλός και αγαπημένο παιδί των φιλάθλων Poeltl μοιάζει να είναι παίχτης οικονομίας και το αύριο στη θέση του center για τους Spurs.

Στους παλιούς άλλος παίχτης οικονομίας αποδεικνύεται ο μπαρουτοκαπνισμένος Rudy Gay που σημειώνει 11,2 πόντους μ.ο. Σαφώς ο ηγέτης της ομάδας και πολύ σταθερός DeRozan με τους 19,8 πόντους θα είναι εκείνος που θα αποτελέσει την αιχμή δόρατος σε ενδεχόμενη είσοδο στα playoffs .Θέλει να βγάλει από πάνω του τα χρόνια των Raptors και τις αποτυχίες στους πρώτους γύρους της postseason.

Εν κατακλείδι βλέπουμε φέτος στους Spurs να προσπαθούν να πειραματιστούν και να το κάνουν με έναν τρόπο που μέχρι στιγμής φέρνει και αποτελέσματα. Το ζητούμενο είναι τι πρέπει να κάνουν για να μπορέσουν να φτάσουν όσο πιο ψηλά γίνεται.

Μια απόφαση είναι να ανταλλάξουν τους Aldridge και DeRozan για να φέρουν εδώ και τώρα τους ηγέτες της νέας εποχής , έτοιμους παίχτες που γλυκοκοιτάζουν την κορυφή. Ήδη έκαναν μια μικρή παράκαμψη στο αγωνιστικό τους στυλ , μένει να φανεί εάν και διοικητικά είναι έτοιμη για την αλλαγή.