Το «πάντρεμα» Μπακασέτα - Μάνταλου και η αναζήτηση μεσοεπιθετικών λύσεων

Η Εθνική ως σύνολο θέλει να ρισκάρει στο επιθετικό και δημιουργικό κομμάτι, αλλά ακόμη αναζητά την καλύτερη δυνατή χημεία μεταξύ των χαφ, αλλά και επιπρόσθετες λύσεις που θα βελτιώσουν την προβλεπόμενη κατοχή της. Βέβαια, σε αυτό το σημείο γνωριμίας με τον νέο κόουτς Πογιέτ προκύπτουν μεμονωμένες ατομικές ενέργειες από πλευράς παικτών, γεγονός που κάποτε αποτελούσαν τον τρόπο ανάδειξης για το θετικό αποτέλεσμα.

Κάποτε η επιτυχημένη Εθνική προ δεκαετίας, βασιζόταν στις στιγμές ενός Γκέκα που υλοποιούσε μισή και μοναδική ευκαιρία σε γκολ. Παράλληλα, κάποια σπουδαία σουτ των Κατσουράνη και Καραγκούνη πρόσφεραν νέες παραστάσεις στην Εθνική, υψηλότερα σκαλοπάτια και περισσότερη υστεροφημία στην άλλοτε κάτοχο του Euro το 2004. Πλέον μέσα από τα πόδια του Μπακασέτα κλειδώνει νίκες που μέχρι σήμερα δύσκολα το κατόρθωνε αυτό, βιώνοντας επομένως τον αποκλεισμό από οποιαδήποτε σπουδαία διοργάνωση.

Συγκεκριμένα, ο Πογιέτ στα πρώτα του προπονητικά βήματα επιχειρεί ένα απρόσμενο πάντρεμα δύο ποδοσφαιριστών του Μπακασέτα και Μάνταλου. Ο μεν πρώτος έχει τοποθετηθεί στη θέση που του αρμόζει, στον άξονα. Σε αυτό το σημείο, καταναλώνει λιγότερη ενέργεια από πλευράς τρεξιμάτων, ενώ του δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάζει σουτ και κάθετες πάσες στους ακραίους συμπαίκτες του. Αν θυμάστε, και ο Μπακασέτας αγωνιζόταν για μεγάλο διάστημα στα άκρα επί θητείας του στην ΑΕΚ, δίχως ασφαλώς επιτυχία. Τώρα γίνεται και η προσπάθεια να αναλάβει ο Μάνταλος έναν εξίσου σύνθετο ρόλο. Αγωνίζεται στον άξονα, στο ημικύκλιο με τα υπόλοιπα χαφ, αλλά του ζητείται όπως είδαμε να δέχεται την πρώτη πάσα των σέντερ μπακ για να δώσει το έναυσμα της επίθεσης. Σίγουρα ο Έλληνας μεσοεπιθετικός της ΑΕΚ δεν είναι ιδιαίτερα γνώστης του ρόλου που του ζητά ο Πογιέτ σε συνάρτηση πάντα την επίτευξη χημείας ενός μεσοεπιθετικού διδύμου.

Λίγο πολύ οι δημιουργικές αρετές της Εθνικής είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Είτε ο Μπακασέτας θα δώσει την αξιόλογη ενέργεια για αλλαγή δεδομένων, είτε τα ακραία μπακ θα επιδοθούν σε σέντρες για το κεφάλι ενός Γιακουμάκη. Σε αυτό τον δύσκολο γρίφο προσανατολίζεται να βρει λύσεις ο Πογιέτ. Ικανά εξτρέμ για επελάσεις δεν προκύπτουν, οπότε το βάρος ρίχνεται στους δύο – Μάνταλο και Μπακασέτα – , έως ότου επιστρέψει υγιής (;) ο Φορτούνης. Ο τρόπος μάλιστα που απλώνεται η κατοχή της Εθνικής, φωτογραφίζουν το ζήτημα. Η τετράδα της άμυνας ανταλλάσσει πάσες, αυτή φτάνει στους ακραίους και εκείνοι αναγκάζονται για την ψηλή ανούσια μπαλιά. Ορισμένες φορές μπαίνει στο κόλπο ο Μάνταλος, αλλά όχι με την ένταση που θα επιθυμούσε κανείς για να μετατρέψει επικίνδυνη την Εθνική με κάθετο συνδυασμό.

Ήδη ο Πογιέτ δοκιμάζει τον Μπάλντοκ ο οποίος τώρα συστήνεται στο φίλαθλο κοινό, ενώ η θέση σέντερ φορ και το ερωτηματικό των εξτρέμ στο εγγύς μέλλον χρειάζονται νέα πρόσωπα που στη τελική παραμένουν δυσεύρετοι. Τη δεδομένη στιγμή δεν είναι δα παράλογο να επισημάνουμε ότι ο Μπακασέτας αποτελεί ό,τι πιο αξιόλογο διαθέτει η Εθνική. Παρά τα ελαττώματά του ως ποδοσφαιριστής αγωνίζεται σε έναν χώρο που δεν εκτίθεται πλέον.

Ένα άλλο ζήτημα αποτελεί η αγωνιστική πτώση του Τσιμίκα. Όλες οι ατομικές του προσπάθειες μένουν ημιτελείς, μπλοκάρονται εξίσου εύκολα με τον διεθνή άσσο να φανερώνει αλλοπρόσαλλο πρόσωπο σε σχέση με τον παίκτη που γνωρίζαμε. Μέχρι και ευάλωτος ανασταλτικά εμφανίστηκε ο Τσιμίκας, ο οποίος ίσως περνά κρίση ταυτότητας. Στη Λίβερπουλ, ο Τσιμίκας ουδέποτε επιλέγει την ατομική ενέργεια, αρκούμενος μονάχα στην ασφαλή θέση και στο κράτημα της θέσης του. Από την άλλη, στην Εθνική προσπαθεί να αναλάβει πρωτοβουλίες, τις οποίες εμφανώς τις έχει ξεχάσει ως συνήθεια στο παιχνίδιω του. Και κάτι πολύ σημαντικό: ο Τσιμίκας μετά την μεταγραφή του στη Λίβερπουλ δεν έχει επιχειρήσει ξανά σόλο κούρσα από τον άξονα. Στην ανάδειξή του, αποτέλεσε το highlight των ατομικών του χαρακτηριστικών. Πλέον το βλέπει κανείς στα στιγμιότυπα της άλλοτε παραγωγικής ομάδας του Μαρτίνς που μέσα σε ένα καλοκαίρι υπέστη αποδόμηση.

Η Εθνική επιθυμεί ένα ομοιογενές σύνολο με σωστά δομημένες λειτουργίες, χωρίς να κινείται άσκοπα και απροσανατολισμένα στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Χρειάζεται προσθήκες, αναμένοντας μήπως νεαροί παίκτες έρθουν στο προκήνιο, μα δεν μπορεί και να περιμένει ενόψει των προκλήσεων μπροστά της. Οι εμφανίσεις της αποτυπώνονται σε 2 – 3 καλές ενέργειες, που αρκούν με την παράλληλη αμυντική συνέπεια.