ΤΟ ΠΡΩΤΟ-ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΗΡΘΕ…| DRAZEN
Ένα τέταρτο του αιώνα και κάτι πέρασε και φαίνεται σαν χθες. Επέτειος για τον Παναθηναϊκό σήμερα , 27 χρόνων , από το πρώτο του Ευρωπαϊκό. Το πρώτο δικό του , το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών για την Ελλάδα.
Καταραμένο γιατί είχαμε προσπαθήσει σε 6 Final Four σαν χώρα να το σηκώσουμε και είχαμε αποτύχει και τις έξι. Μια αποτυχία που κάθε φορά είχε κάτι από σενάριο ταινίας . Συνωμοτούσαν τα πάντα απλά για να μην έρθει στην Ελλάδα.
Το σωτήριο έτος 1996 ο Παναθηναϊκός έσπασε το ρόδι και έθεσε τα θεμέλια της δικής του μετέπειτα αυτοκρατορίας. Το άγιο δισκοπότηρο που προσπάθησε να πάρει τρεις φορές ο Άρης , μια ο Π.Α.Ο.Κ. και δυο φόρες , σε τελικό μάλιστα , ο Ολυμπιακός πλέον ήταν στην τροπαιοθήκη του Ελληνικού Μπάσκετ.
Η σεζόν ξεκίνησε με το μεγάλο μπαμ της απόκτησης του Ντομινίκ. Ο Βράνκοβιτς ήταν και πάλι εδώ ενώ οι νεαροί τότε Οικονόμου-Αλβέρτης γεμάτοι εμπειρίες.
Το παραμύθι είχε δράκο , τον Παναγιώτη Γιαννάκη ενώ δυο μετακινήσεις που αποδείχθηκαν παράγοντες νίκης στον τελικό ήταν οι Κόρφας & Σταυρακόπουλος.Ο Παναθηναϊκός είχε δυο συνεχόμενες ήττες σε ημιτελικούς Final Four από τον Ολυμπιακό.
Αγκάθι στην καρδιά , έπρεπε να πάρει ρεβάνς. Νομίζω στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού τρία ματς είχαν τόσο έντονο φανατισμό. Ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδας στο ποδόσφαιρο το 1988 ανάμεσα σε Παναθηναϊκό & Ολυμπιακό και οι δυο ημιτελικοί σε Τελ Αβίβ το 1994 & Σαραγόσα το 1995 στο μπάσκετ και πάλι των δυο παραπάνω.
Η χρόνια για τους πράσινους είχε πολλά ευτράπελα. O coach Μάλκοβιτς με τα υπερόπλα που διέθετε έπαιζε μπάσκετ αργού ρυθμού-τρελή μόδα τότε-.Η εντός έδρα από την Ορτέζ και η εκτός από την Μπενφίκα έφερε κλυδωνισμούς στην ομάδα.
Όμως ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να παίζει την πρόκριση στο Final Four σε σειρά τριών αγώνων απέναντι στην Μπενετόν. Εκεί προφητικά ο Ντομινίκ θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του και ο Βράνκοβιτς θα δώσει την πρόκριση με τάπα στον μετέπειτα πράσινο Ρέμπρατσα στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι.
Ο Ολυμπιακός απουσιάζει από το Παρίσι-τόπος διεξαγωγής του Final Four-και όλα μοιάζουν ιδανικά για τους πράσινους αφού δεν θα έχουν το extra άγχος της νίκης πάση θυσία στο ντέρμπι.
Άνετη επικράτηση στον ημιτελικό κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και πλέον εμπόδιο η απόλυτη λούζερ τότε του Ευρωπαϊκού μπάσκετ , Μπαρτσελόνα.
Όλη η πίεση πάνω του, μοιάζει πιο πιθανό από ποτέ να κατακτήσει επιτέλους Ελληνική ομάδα το καταραμένο Κύπελλο. Ο τελικός κυλούσε ομαλά και σχεδόν 3 λεπτά πριν τη λήξη ο Παναθηναϊκός ήταν μπροστά 11 πόντους. Τότε ήταν δύσκολο να ανατραπεί με την ίδια ευκολία που βλέπουμε σήμερα ένα ματς με τέτοια διαφορά.
Η Μπαρτσελόνα το κατάφερε και τα φαντάσματα του Ελληνικού Μπάσκετ έκαναν την εμφάνιση τους και πάλι. Μακαντού, Μαγκί , Ιακοπίνι , Τόμπσον & Αρλάουσκας είχαν μπει στο σώμα των παιχτών της Μπαρτσελόνα.
Όμως τα τελευταία δευτερόλεπτα του τελικού έμελλαν να είναι ατέλειωτα , δραματικά και παραπάνω από το κανονικό. Πολλά έχουν γραφτεί από τότε.
Η τάπα του Βράνκοβιτς που βρήκε ταμπλό πρώτα σε αντιδιαστολή ότι η φάση δεν έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί καν αφού η επίθεση του Παναθηναϊκού είχε λήξει , το 30αρι μηδένισε και μαζί το κεντρικό χρονόμετρο αλλά η φάση έτρεξε κανονικά βγάζοντας τον Μοντέρο μόνο του με το καλάθι.
Η ουσία είναι ότι το ματς τέλειωσε , ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη και μαζί το τρόπαιο που θα κατάφερνε να πάρει άλλες πέντε φορές ο ίδιος και άλλες τρεις ο Ολυμπιακός.
Η κατάρα έσπασε και μια δυναστεία δημιουργήθηκε μέσα από δυσκολίες που τελικά ίσως άξιζαν για την στιγμή αυτή.
DRAZEN
