U.S.A. & Bro. The bubble gum issue :

Το 2001 ήταν από οικονομικής πλευράς, το προοίμιο για ότι ακολούθησε το 2008. Mα … ” who really cares ” όταν αυτά τα σκάνδαλα, συμβαίνουν τόσο μακρυά, αλλά και στην μεγαλύτερη οικονομία..? Στο κάτω κάτω, συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες.. ή μήπως όχι …?? Μήπως συμβαίνουν στις χειρότερες..??

Το σκάνδαλο της Enron, δεν κόστισε μόνο στο εταιρικό & εμπορικό δίκαιο σε βάθος χρόνου, κόστισε κάτι περισσότερο: Την αξιοπιστία των ελεγκτικών θεσμών ( ιδιωτικών & δημόσιων ) στις Η.Π.Α. Ποτέ άλλωστε, κάποια από τις περίφημες BIG 5 των ελεγκτικών εταιρειών, δεν έβαλε λουκέτο όπως η Arthur Andersen Llp. Μετά από όλα αυτά θα περίμενε κάποιος, μια θεσμοθέτηση από πλευράς πολιτικής, ώστε να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον. Μαντέψτε …Η απάντηση είναι ΟΧΙ. ( και το 2008, το απέδειξε με την Lehman Brothers Holdings Inc. )

Όταν ξεκινάς μια τσιχλόφουσκα, το κάνεις για 2 κυρίως λόγους:

Α) Ως αγχολυτική πράξη διασκέδασης & Β) για λόγους επίδειξης. Φυσικά o πρωταγωνιστής είναι η τσίχλα. Η τσίχλα είναι μια συνήθεια – όχι η καλύτερη λόγω των γλυκαντικών που περιέχει- ισχυρή ακόμα και ως ενήλικας.

Ως ενήλικες όμως ΔΕΝ συμπεριφέρθηκαν οι συνοδοιπόροι των Η.Π.Α. στις ” φούσκες ” της. Ατιμώρητη, έσκαγε ” φούσκες ” επηρεάζοντας την οικονομία. Και εκεί ήταν το μοιραίο λάθος της… Επηρέαζε την διεθνή οικονομία. Θα μπορούσε να επιβληθεί στο εσωτερικό ή και τους συνεργάτες ( Ε.Ε. και άλλους ) όχι όμως και σε αυτούς που θέλουν προκόψουν. Γιατί οι τσιχλόφουσκες είναι ενοχλητικές όταν σκάνε στα μούτρα σου.

Κάπως έτσι, οι πιο ισχυρές χώρες σε αυτόν τον κόσμο, αποφάσισαν πως δεν θα δέχονται την κρίση, των γνωστών οίκων αξιολόγησης. Θα ιδρύσουν νέους πλήρως ανεξάρτητους όπως η ACRAA . Κάπως έτσι, έβγαλαν σαν την τρίχα από το ζυμάρι τις big 4 δίνοντας τον έλεγχο των οικονομικών σε νέες αναδυόμενες ελεγκτικές εταιρείες. Κάπως έτσι, αποφάσισαν να συστήσουν νέες επενδυτικές τράπεζες. Οικονομικά υγιής με την στήριξη οικονομικών κολοσσών… και όχι με ” δημιουργική λογιστική ” ή ” πιστοληπτική γραμμή ” .

Όλα αυτά θα ήταν ” ωραία παιχνίδια ” στην παγκόσμια οικονομική σκακιέρα, αν δεν ερχόταν η πανδημία του SARS-CoV-2. Κάποτε, για όλους και για όλα έρχεται η ώρα της κρίσης. Η κατάρρευση, του συστήματος υγείας των ΗΠΑ, είναι ξεκάθαρη απόδειξη ενός πτωχευμένου κρατικού μηχανισμού και ενός φτωχού λαού που τον υπηρετεί. Είναι η κατάρρευση όχι μόνο των Η.Π.Α αλλά και πολλών άλλων δυτικών χωρών οι οποίες είναι σε άμεση οικονομική ή πολιτική ή και πολιτισμική συνάφεια. Και οι Η.Π.Α. μαζί με τα ” Βro ” θα αντιμετωπίσουν τις σκληρές επιπτώσεις, του να φτιάχνεις τσιχλόφουσκες, παίζοντας play station και τρώγοντας donuts.

Υγ Φυσικά η φαρέτρα του Δυτικού Πολιτισμού είναι γεμάτη όπλα απέναντι σε όλα αυτά! Για παράδειγμα έχει προγράμματα τηλεκατάρτισης ( voucher ) της επιστημονικής κοινότητας απέναντι στην οικονομική & υγειονομική κρίση. Γελάνε από το Πεκίνο έως το Τόκυο και από την Μόσχα έως το Ν.Δελχί με τα περίφημα Ευρωπαικά κονδύλια.

Υγ 2 Οι τσίχλες δεν είναι τυχαίο εμπορικό προιόν. Με κύκλο εργασιών 20,5 δις δολλάρια, την κατανάλωση να ξεπερνά τους 103.000 χιλιάδες τόνους και την δεύτερη θέση σε όγκο απορριμάτων διεθνώς ( 800.000 τόνοι ) ίσως να είναι καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς…

Υγ 3 ΑCRAA was established in September 2001 under the leadership of JCR ( Japan Cretid Rating Agency )