Τους σκόρπισε στους 4 ανέμους Ι BlackWhiteSoul
Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 2 – 4 λοιπόν και ποιος το περίμενε …
«Θρίαμβος του δικεφάλου του βορρά στο Γ. Καραϊσκάκης χθες βράδυ , ένας ΠΑΟΚ που πάτησε χορτάρι κοιτώντας από το πρώτο λεπτό τον αντίπαλο στα μάτια».
… Ας μη κρυβόμαστε όμως ,μετά την ήττα από την ΑΕΚ και με τον τρόπο που ήρθε , δεν θα περίμενε κανείς αυτή την τόση τρομερή αλλαγή χθες.
Ένας ΠΑΟΚ μυαλωμένος ,σοβαρος,μαχητικός , με τον Ρουμάνο να εκμεταλλεύεται κάθε λάθος του αντιπάλου προπονητή , όπου πραγματικά χθες ,του πήρε την ταυτότητα.
Στη “μαγική” εικόνα αυτή ,αρκετά μεγάλο ρόλο έπαιξε η τραγική κατάσταση του Ολυμπιακού ,που δεν θύμιζε με τίποτα την ομάδα εκείνη που πριν μια βδομάδα περίπου νίκησε την West Ham.
Άφησε χορούς στα χάφ του ΠΑΟΚ ,μια καταστροφική επιλογή ,έδειχνε σαν να μην ήξερε τον αντίπαλο του ή τον υποτίμησε σε παράλογο βαθμό.
Ξέρετε ,ο ΠΑΟΚ είτε κάποιοι το θέλουν ,είτε όχι ,έχει μεγαλώσει!
Μέσα στα δέκα τελευταία χρόνια και με την άφιξη του Ιβαν Σαββιδη ,βρήκε το μέγεθος που του αναλογούσε από χρόνια πριν.
Πήρε πέναλτι μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού ΜΕΤΑ ΑΠΟ 48 (!!!!) ΧΡΟΝΙΑ ,με ότι κ αν σημαίνει αυτό!
Παραμένει στη κούρσα πρωταθλητισμού και ίσως εχουνε να δούμε πολλά στη φετινή χρόνια.
Θα κλείσω σήμερα το άρθρο μου θέλοντας να μοιραστώ μαζί σας ένα συναίσθημα μου,
Στο τελευταίο γκολ ,εκεί που χάθηκε η μπάλα και με το τακουνάκι του Κωνσταντέλια στον Οζντοεφ όπου έγραψε το 0-4 ..
..ένιωσα μια μικρή εκδίκηση για εκείνο το
ντροπιαστικό γκολ που είχαμε δεχτεί με τα τριγωνάκια και τις πασούλες των Τζιοβάνι – Καστίγιο – Ριβαλντο.
Τότε που ο ΠΑΟΚ ήταν ο αδύναμος ,ο «μακεδονομάχος» χωρίς επενδυτή ,χωρίς μπατζετ ,χωρίς δύναμη.
Το χθεσινο γκολ ,μου γέμισε λιγάκι παραπάνω την καρδιά.
