Είμαι φίλαθλος του Παναθηναϊκού, αλλά έχω μάθει να βλέπω με ψυχρή λογική την απόδοση των ομάδων και την «απόδοση» των αρχόντων των αγώνων (λέμε τώρα…). Είναι φανερό ότι οι ισορροπίες του παρασκηνίου έχουν αλλάξει και ο συγκεκριμένος αγώνας αποτελεί απτή απόδειξη αυτής της νέας πραγματικότητας.

Θα ήθελα όμως ν’ απευθύνω μερικά ερωτήματα σε ορισμένους οπαδούς της ομάδας του Πειραιά που «θρηνολογούν» γιά τη σημερινή κατάσταση αναφερόμενος όμως (και) στο πρόσφατο (και όχι μόνον) παρελθόν

α)Αυτά που είδαμε όλοι χθές τα βλέπετε για πρώτη φορά;

β) Ποιοί από εσάς είχατε το θάρρος να τα καταδικάσετε όταν τα διέπραττε η διοίκηση της ομάδας που αγαπάτε; Στην καλύτερη περίπτωση σιωπή,στη χειρότερη τα αλήστου μνήμης «φτιάξτε ομάδα να κερδίζει και τους διαιτητές»,«σκούζετε» και λοιπές κοινοτοπίες.

γ) Στα είκοσι χρόνια που ο Ολυμπιακός κυριαρχούσε ενδογηπεδικά (γιατί συνολικά είχε την καλύτερη ομάδα απ’ όλους,εγώ δεν έχω μάθει να εθελοτυφλώ) και εξωγηπεδικά,δεν έπρεπε να είχε χάσει κάποιους τίτλους (ορισμένα πρωταθλήματα και κύπελλα) αλλά και εκείνους που δίκαια κατέκτησε να τους έπαιρνε με περισσότερη δυσκολία;

δ) Αναρωτηθήκατε ποτέ πόση εσωστρέφεια σκορπίσατε στους άμεσους αντιπάλους σας οι οποίοι διαπίστωναν με τον πιό ωμό τρόπο πως ότι κι’ αν έκαναν ήταν χαμένοι από χέρι;

ε) Όλες αυτές οι διεργασίες που χρόνια καλλιεργήσατε και οδήγησαν στην αποδυνάμωση των υπόλοιπων ομάδων,πόσο χαμηλά έστειλαν συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο;

στ) Πέστε μας πόσο πικρή είναι η γεύση του φαρμάκου που έφτιαξαν οι κατά καιρούς διοικήσεις του Ολυμπιακού τώρα που ήλθε η ώρα να το γευτούν οι ίδιοι αλλά και εσείς οι οπαδοί του;

ζ) Τι έχουμε να πούμε εμείς οι οπαδοί των λεγομένων «μεγάλων» (γιατί και η δική μου ομάδα δεν είναι άμοιρη ευθυνών γι’ αυτό το χάλι) που τον καιρό της κυριαρχίας των ομάδων μας η εξευτελίζουμε τις μικρότερες η τις αναγκάζουμε να σύρονται στο άρμα μας απλά γιά να επιβιώσουν;

Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι φίλαθλοι που δεν ταυτίζουν την ύπαρξή τους με τις νίκες της ομάδας τους και δεν θα ξεχάσω την αντίδραση αρκετών οπαδών του Ολυμπιακού σ’ εκείνο το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό που έμεινε στην ιστορία με το σλόγκαν «…κάλυπτα κι’ εγώ τον Κατσουράνη…» που απέδειξε ότι η λεβεντιά και η περηφάνεια δεν έχουν πάθει ολική έκλειψη… Και μετά απ’ όλ’ αυτά θ’ ασχοληθείτε με αυτά που γράφω η η όποια απάντηση δώσετε θα βασιστεί μόνον στο ότι δηλώνω φίλαθλος του Παναθηναϊκού αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα; Αλήθεια πόσοι μπορούν ακόμα να βλέπουν και πόσοι είναι «τυφλοί τα τ’ ώτα,τον τε νούν τα τ’ όμματα»