Βήμα μπροστά ή πισωγύρισμα τελικά η φετινή Μάντσεστερ Σίτι | ΠΟΛΙΤΗΣ
Το 3-3 στο Σεντ Τζέιμς Παρκ ήταν το αποτέλεσμα που έδωσε τον 1 βαθμό στην Μάντσεστερ Σίτι απέναντι στην Νιουκάστλ, με το τελικό σκορ, ωστόσο, να μην αποδίδει δικαιοσύνη και να μην αποτυπώνει την πραγματική εικόνα του αγώνα, καθώς οι “Καρακάξες” άξιζαν και με το παραπάνω τους 3 βαθμούς απέναντι στους Πολίτες του Γκουαρντιόλα, με την Σίτι να δείχνει πως το βήμα εμπρός που έγινε φέτος μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε πισωγύρισμα και επιστροφή σε “παλιές” φιλοσοφίες και αποτυχημένες πρακτικές.
Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα έγινε πάνω κάτω αντιληπτό το πως θα εξελιχθεί ο αγώνας. Η Μάντσεστερ Σίτι θα προσπαθήσει να κρατήσει εί δυνατόν 120% της κατοχής και θα αμύνεται με το…να μην αμύνεται, δηλαδή πιέζοντας πολύ ψηλά για την ανάκτηση της κατοχής, περιορίζοντας την Νιουκάστλ σε παιχνίδι αντεπιθέσεων. Ωστόσο, αν και η Νιουκάστλ (προφανώς) δεν ήταν η ομάδα που απολάμβανε το μεγαλύτερο ποσοστό της κατοχής, ήταν η ομάδα που έμοιαζε η πιο επικίνδυνη στο γήπεδο. Αν και ο Έντι Χόου δεν φημίζεται ως κόουτς στο να αρέσκεται σε αμυντικό ποδόσφαιρο, σήμερα έδειξε για ακόμα μία φορά ότι είναι ένας προπονητής που μπορεί πολύ εύκολα να προσαρμοστεί στις ανάγκες ενός παιχνιδιού και να το φέρει στα μέτρα του.
Οι Καρακάξες απείλησαν ουκ ολίγες φορές, τόσο φυσικά στο 2ο ημίχρονο, όσο, ειδικότερα, στο 1ο όπου και είχαν τις περισσότερες και πιο επικίνδυνες ευκαιρίες. Πέρα από την επιθυμία του Έντι Χόου να βγαίνει η ομάδα του με αριθμούς μπροστά και, όποτε έχει την ευκαιρία, να πιέζει ακόμα ψηλότερα, σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει και ο Πεπ Γκουαρντιόλα, οι επιλογές, το συνολικό κοουτσάρισμα και η παρουσία του οποίου γενικότερα σήμερα βαθμολογούνται κάτω του μετρίου.
Όπως γράψαμε και στο ημίχρονο (εδώ), οι πτέρυγες στην άμυνα έμεναν εκτεθειμένες. Οι Κανσέλο και Γουόκερ βρίσκονταν διαρκώς εκτεθειμένοι, σε ένα σενάριο που αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα της Σίτι και το έχουμε δει τόσο στο Νησί, όσο και στην Ευρώπη και το Τσάμπιονς Λιγκ. Σε κάθε περίπτωση παρατηρούμε ότι λίγο πολύ οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι ίδιοι. Ο αντίπαλος δημιουργεί υπεραριθμείες στα άκρα, ο εκάστοτε μπακ καλείται είτε να ανέβει να πιέσει, αφήνοντας την πλευρά του ακάλυπτει για κάποια κίνηση, είτε να καλύψει την πλευρά και την εκάστοτε κίνηση, αφήνοντας όμως ανενόχλητους τους αντιπάλους να κουβαλήσουν την μπάλα και να αναπτύξουν το παιχνίδι, ενώ το εκάστοτε “6” βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καλούμενο να καλύψει 4-5 παίχτες ταυτόχρονα, πράγμα αδύνατον.
Πάμε συγκεκριμένα στο σημερινό ματς. Τόσο από την πλευρά του Κανσέλο, όσο και από του Γουόκερ (κυρίως) οι γηπεδούχοι δημιουργούσαν διαρκώς επικίνδυνες καταστάσεις και με χαρακτηριστική ευκολία τροφοδοτούσαν τον Γουίλσον μέσα στο κουτί. Η Νιουκάστλ κατάφερνε με περίσσειο θράσος να βγαίνει μπροστά από τα άκρα, με τις περισσότερες φορές να φέρνει τους Κανσέλο και Γουόκερ αντιμέτωπους με καταστάσεις 2 με 1 ή ακόμα και 3 με 1. Εδώ έρχεται η ευθύνη του Πεπ.
Οι λόγοι που συνέβαινε αυτό ήταν ότι δεν υπήρχαν μέσα οι σωστοί ποδοσφαιριστές στις θέσεις των εξτρέμ, παίχτες οι οποίοι γνωρίζουν πότε και πως να ακολουθήσουν και να βοηθήσουν στην άμυνα. Ο μεν Μάχρεζ βρισκόταν στον πάγκο και ο μεν Στέρλινγκ βρίσκεται στην Τσέλσι. Αναφέρουμε επί τούτου τον Άγγλο επιθετικό των “Μπλε”, επειδή το κενό που άφησε δεν έχει καλυφθεί έκτοτε, ένα κενό που από την αρχή είχαμε επισημάνει ότι επιθετικά μπορεί να το παρακάμψει ο Πεπ, αλλά θα φανεί πολύ έντονα στο αμυντικό κομμάτι, αφού ο Ραχίμ ήταν ο επιθετικός που παρείχε την καλύτερη αμυντική κάλυψη στον εκάστοτε αριστερό μπακ της Σίτι, αλλά και ο ίδιος ήταν αρκετά καλός στα αμυντικά του καθήκοντα.
Σε αντίθεση με τον τακτικά οξυδερκή και αμυντικά “έμπειρο” Ραχίμ Στέρλινγκ, ο Φιλ Φόντεν δεν είναι ιδανικός για να καλύψει αυτόν τον ρόλο. Αν και ο νεαρός άσος της Σίτι ουκ ολίγες φορές γυρνούσε στην άμυνα, δεν διαθέτει την οξυδέρκεια να μπορεί να αμύνεται σωστά, κάτι που φάνηκε από τα πολλά μαρκαρίσματα του Τρίπιερ που έχανε, καθώς και από το ότι αποτύχαινε διαρκώς να ακολουθεί τα κοψίματα και τις πλαγιοκοπίσεις των επιθετικών της Νιουκάστλ. Με απλά λόγια, ήταν σαν ένας ακόμα κώνος στην άμυνα.
Το 2ο σοβαρό λάθος που έκανε ο Πεπ, λάθος το οποίο συνέβαλε στην αμυντική δυσλειτουργία των πρωταθλητών Αγγλίας, ήταν η προώθηση του Μπερνάρντο Σίλβα. Ο Πορτογάλος διεθνής είναι ένα από τα κορυφαία χαφ στον παγκόσμιο χάρτη, τουλάχιστον όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και την οξυδέρκειά του. Είναι ο παίχτης που προσφέρει ισορροπία στο κέντρο της Σίτι, αφού είναι αυτός που συνδέει τον Ρόντρι με τους Γκουντογκάν και ΝΤε Μπρούινε, προσφέροντας πάντα τις υπηρεσίες του στην άμυνα, αλλά ταυτόχρονα αποτελώντας επιλογή στην επίθεση όποτε απαιτείται.
Οι Γκουντογκάν και Ντε Μπρούινε είναι 2 παίχτες σχετικά απαλλαγμένοι από αμυντικές υποχρεώσεις, παίχτες οι οποίοι διαρκώς προωθούνται και “ακουμπούν” την μπάλα στην επίθεση, όχι στην άμυνα, κάτι που σημαίνει ότι δεν συνεισφέρουν στο αμυντικό έργο του Ρόντρι, όπως συνεισφέρει ο Σίλβα. Με την προώθηση του Πορτογάλου στα εξτρέμ, ο Πεπ επί της ουσίας ξεγύμνωσε το κέντρο και άφησε τον Ρόντρι να κουβαλήσει ολομόναχος στις πλάτες του όλες τις αμυντικές υποχρεώσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Καρακάξες να έχουν εύκολο έργο στην ανάπτυξη, αφού ο Ρόντρι δεν είχε παρτενέρ να τον βοηθάει αμυντικά, με αποτέλεσμα να καλείται να καλύψει 2 παίχτες της Νιουκάστλ στον άξονα, τα κενά στις πτέρυγες τις Σίτι, καθώς επίσης και τις προωθήσεις των χαφ στον άξονα. Με απλά λόγια ήταν καταδικασμένος να αποτύχει στο έργο αυτό, δίχως όμως να φταίει ο ίδιος αλλά οι επιλογές του προπονητή του και συγκεκριμένα η επιλογή του να χρησιμοποιηθεί ο Σίλβα σε λάθος θέση, προκαλώντας τεράστια και εμφανέστατη ανισορροπία στο κέντρο.
Έχουμε ξαναγράψει ότι το πρόβλημα που δείχνει να έχει η Μάντσεστερ Σίτι φέτος είναι η άμυνά τις στις πτέρυγες. Οι σημερινές επιλογές του Πεπ, δυστυχώς, δείχνουν ότι, παρά τα πρώτα θετικά σημάδια και τα βήματα μπροστά που έδειχνε και δείχνει να κάνει η Μάντσεστερ Σίτι (μεταγραφή του Χάαλαντ, πιο αποτελεσματικό και άμεσο ποδόσφαιρο), κινδυνεύουν να οδηγήσουν σε πισωγύρισμα. Πισωγύρισμα σε εποχές προ 3ετίας – 4ετίας, όπου η Σίτι υπερασπιζόταν την εστία της με το…να μην την υπερασπίζεται, δηλαδή με το να πιέζει λυσσασμένα μπροστά. Εποχές όπου η ομάδα έβγαζε την φιλοσσοφία του “όσα φάμε κι όσα βάλουμε”, εποχές όπου αρχές που δίδαξαν μεγάλοι προπονητές του παγκόσμιου χάρτη (όπως ο Φέργκιουσον) πήγαιναν περίπατο, προς χάρην του θεάματος και των γκολ.
Η φετινή Σίτι είναι ακόμα σχετικά νέα στο πως παίζει και πως λειτουργεί, εν τη απουσία του Στέρλινγκ και εν τη παρουσία του Χάαλαντ. Είναι στο χέρι του Πεπ το πως θα εξελιχθεί και αν θα συνεχίσει να βαδίζει μπροστά, ή εάν θα επιστρέψει σε μία ξεπερασμένη λογική και φιλοσοφία.
ΠΟΛΙΤΗΣ
ΥΓ: Εξαιρετικοί Τζοέλιγκτον, Γκιμαράες, Γουίλσον και Μαξιμίν για την Νιουκάστλ
ΥΓ2: Ζωγραφιά Τρίπιερ στο 3-1
ΥΓ3: Ο Σίλβα στα εξτρέμ ρε Πεπ….το 8ο θανάσιμο αμάρτημα…..
ΥΓ4: Ευτυχώς που έχουμε δικαίωμα για 5 αλλαγές Πεπ, επειδή με τέτοιο ρυθμό δεν θα σου έφταναν…..