Τα γκολ πρέπει να έρθουν και από τους υπόλοιπους

Ο Ολυμπιακός – συμπεριλαμβανομένου και το χθεσινό παιχνίδι στο Έτιχαντ – ολοκλήρωσε εννέα διαδοχικά πρώτα ημίχρονα δίχως γκολ. Μάλιστα, όσες φορές έχει σκοράρει στην επανάληψη, τα γκολ προέρχονται επί το πλείστον από τους ίδιους, τους Ελ Αραμπί και Χασάν.

Η φετινή ομάδα του Μάρτινς διακατέχεται από ένα παράδοξο στοιχείο, την επιθετική δυστοκία. Εκτός από τα δύο του φορ, ο προπονητής παρατηρεί την έλλειψη σκοραρίσματος τόσο από τα εξτρέμ του, όσο κι από τα χαφ σε αυτή την αρχική σειρά παιχνιδιών. Κι αν στην Ελλάδα επαρκούν οι ατομικές εμπνεύσεις του Ελ Αραμπί ή η συνέπεια του Χασάν στη μικρή περιοχή, τα δεδομένα για όλους ανεξαιρέτως είναι πράγματι διαφορετικά στις ευρωπαϊκές βραδιές.

Σε αυτά τα πρώτα εννέα παιχνίδια, κανένας εκ των τριών χαφ που συμμετείχαν στη σύνθεση δεν έχει κατορθώσει να προσφέρει κάποιο γκολ. Είτε από στημένη φάση, είτε από κάποιο φιλόδοξο σουτ. Με εξαίρεση τον Καμαρά και κάποιες του προσπαθείς, οι υπόλοιποι περιορίζονται σε παράλληλες πάσες, όντας μόνιμα αγκυροβολημένοι στη μεσαία γραμμή. Δίχως περαιτέρω μέτρα κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Λείπει δηλαδή ακόμη και η υποψία απειλής τόσο από τον Εμβιλά, όσο φυσικά και από τον Μπουχαλάκη. Τα προηγούμενα βέβαια χρόνια, διακρινόταν η παρουσία του Γκιγιέρμε, ο οποίος και εύστοχες κεφαλιές διέθετε, αλλά και ευθύβολα σουτ αντίστοιχα (βλ. Μίλαν).

Ας δούμε λοιπόν μία – μία την κάθε περίπτωση παίκτη και κατά πόσο έχει συμβάλει μέχρι πρότινος στο τομέα του σκοραρίσματος σε όλες τις διοργανώσεις. Ας αρχίσουμε με τον Φορτούνη, καθώς πρόκειται για έναν κομβικό επιτελικό χαφ και συγχρόνως, απουσιάζει αρκετά από τους φετινούς πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού. Συγκεκριμένα, ο Έλληνας χαφ έχει ένα γκολ και δύο ασίστ. Εν συνεχεία, ο Μασούρας, που πλαισιώνει συχνά τους υπόλοιπους στη περιοχή, έχει δύο γκολ στη Σούπερ Λιγκ, ενώ οι ασίστ του ανέρχονται μόλις στη μία. Όπως πολύ ορθά κατανοούμε, δεν αρκεί μόνο το γκολ ως μέρος της αποτελεσματικότητας, αλλά και ο τρόπος που θα δημιουργήσει κανείς τις προϋποθέσεις για την τελική εκτέλεση. Παρακάτω, καταπιανόμαστε με την ιδιαίτερη περίπτωση του Ραντζέλοβιτς που σίγουρα διχάζει τους φίλους του Ολυμπιακού και όχι μόνο. Πρόκειται για αξιόμαχο εξτρέμ; Μπορεί, αλλά από τη στιγμή που ο Σέρβος δεν έχει διακριθεί σε μπασίματα, ντρίπλες ή φυσικά το γκολ, δύσκολα θα τον καλύψει το στοιχείο της αμυντικής προσήλωσης. Ο Ραντζέλοβιτς λοιπόν, έχει πραγματοποιήσει σε εννέα συμμετοχές μία μόνο ασίστ και κανένα γκολ από μεριάς του!

Επίσης, από την προαναφερθείσα σύγκριση των στατιστικών ορισμένων, δεν μπορεί να λείπει ο κατά τα άλλα πολύτιμος Βαλμπουενά. Να τονίσουμε κιόλας πως ο Γάλλος δεν έχει σκοράρει σε open – play με τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά όλα του τα γκολ προέρχονται μονάχα από το σημείο του πέναλτι. Φέτος επομένως, ο Γάλλος έχει σημειώσει ένα γκολ με την εσχάτη των ποινών εναντίον της Ομόνοιας, αλλά και μία ασίστ, την έξοχη σέντρα στο Χασάν στη 1η αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ. Για τους υπόλοιπους που εισέρχονται ως αλλαγή ή είναι νέοι ακόμη στην εξίσωση της σύνθεσης είναι ανώφελο να αναφερθούμε, καθώς δεν έχουν πετύχει κάποιον αριθμό για χάρη της ομάδας στο επιθετικό κομμάτι. Ακόμη, μέσα στην όλη ανάλυση, υπολογίζουμε και την αμυντική γραμμή, από την οποία μηδαμινή είναι η συνεισφορά της σε εκτελέσεις κόρνερ ή φάουλ. Το κυριότερο όμως για τον Μάρτινς, είναι η άμεση προσφορά περισσότερων στοιχείων και ιδεών από τους ακραίους του επιθετικούς, καθώς και από τα χαφ που ειδικεύονται στην ανάπτυξη της ομάδας.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ζωντάνια και αποφασιστικότητα από την έναρξη κάθε αναμέτρησης. Στην επανάληψη εναντίον της Σίτι, επανήλθε σε γνώριμη απόδοση, χωρίς να συνοδεύεται με μία καλή ολοκλήρωση στο τέρμα του Έντερσον. Σίγουρα, το να επιρρίπτουμε ευθύνες στους παίκτες περί τόνωσης στην επίθεση δεν είναι φρόνιμο, καθώς πρέπει να λάβουμε υπόψιν και την ικανότητα του εκάστοτε ποδοσφαιριστή. Και ο Ποντένσε λόγου χάρη, παρέμενε μακριά από το σκοράρισμα, αλλά οι επελάσεις του έφταναν μέχρι τον ασβέστη της αντίπαλης ομάδας. Τουλάχιστον, ο Πορτογάλος είχε μοναδικό χάρισμα να διασπά πολυπρόσωπες άμυνες και να δημιουργεί προς όφελος των συμπαικτών του. Αρκετές φορές και ο ίδιος ο Μασούρας γινόταν αποδέκτης σέντρας του Πορτογάλου, την οποία και μετουσίωνε σε γκολ.

Ο Πορτογάλος κόουτς διαθέτει πληθώρα παικτών για να εκτιμήσει τους ικανότερους στον τομέα της επίθεσης. Επέστρεψε και ο Σουντανί, ο οποίος κινείται απειλητικά στην περιοχή. Απλά, καμία ομάδα δεν μπορεί να βασιστεί μονάχα στο επιθετικό της δίδυμο. Το κέντρο χρειάζεται να είναι πιο επιδραστικό με ατομικές πρωτοβουλίες. Η λογική δείχνει πως ο Μάρτινς θα πειραματιστεί εξίσου με τους νεοφερμένους του ρόστερ, προκειμένου να επανεκκινήσει την ομάδα κυρίως στα χλωμά της διαστήματα στο α΄μέρος. Και επιτέλους, ας διώξουμε εκφράσεις τύπου ”ήττα εντός προγράμματος” και άλλου τέτοιου είδους συμβιβαστικούς τίτλους. Ασφαλώς, κανείς δεν είπε να εκπλήξει ο Ολυμπιακός με την εμφάνιση απέναντι στη πανίσχυρη Σίτι, αλλά να μην μπορούν οι Ερυθρόλευκοι να εισέλθουν έστω στη περιοχή; Ε όχι δα…!