Πώς θα αρχίσει να απειλεί ξανά ο Ολυμπιακός;

Ο Ολυμπιακός απέχει ένα βήμα από το να τιμωρηθεί αγωνιστικά με βάση την εικόνα που φανερώνει, ιδίως μετά τον Ιανουάριο. Ακόμη και απέναντι στον πολύ καλύτερο ΠΑΟΚ οι Ερυθρόλευκοι κατόρθωσαν να φύγουν αήττητοι με ισοπαλία, πηγαίνοντας το παιχνίδι εκεί που οι ίδιοι ήθελαν. Μόνο που ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα του Μαρτίνς προσπερνά τα εμπόδια δεν συνοδεύεται με ανάλογη αξία για το μέγεθος του συλλόγου. Κλεισμένος στο «καβούκι» του ο Ολυμπιακός πίσω από το ημικύκλιο, απέσπασε ένα συγκυριακό αποτέλεσμα (1-1) στη Τούμπα, προβληματίζοντάς μας στο πως τη δεδομένη στιγμή θα επιστρέψει αυτή η ομάδα στην ορθολογική ανάπτυξη.

Ίσως και σε αυτό το ντέρμπι αποδείχθηκε πως η χαμηλή απόδοση του Ολυμπιακού δεν επηρεάζεται τόσο από την αλλαγή του συστήματος. Ελάχιστη είναι η διαφορά το αν αποφασιστεί τα σύστημα 4-3-3, 4-5-1 ή φυσικά το 5-3-2 που τελευταία προτιμάται από το τεχνικό επιτελείο των Ερυθρόλευκων. Άλλωστε, οποιαδήποτε τακτική κι αν ακολουθήσει ο Μαρτίνς μόνο το ταλέντο των ποδοσφαιριστών καθορίζει την εκάστοτε επιλογή ενός προπονητή. Για άλλη μία φορά παρατηρήθηκε η εσωστρέφεια που έχει περικυκλώσει την ομάδα, οδηγώντας την στην μαχητική άμυνα προκειμένου να κρυφθούν τα όποια κενά και αδυναμίες αντίστοιχα. Το αρνητικό χαρακτηριστικό όμως, που δεν μακιγιάρεται με κανέναν τρόπο είναι η έλλειψη δημιουργίας, η παραγωγή δηλαδή φάσεων στο τέρμα του αντιπάλου.

Πέραν της φάσης του γκολ έπειτα από το τυχερό γκελ σε σουτ του Μαντί, ο Ολυμπιακός δεν είχε τίποτα να επιδείξει στον αγωνιστικό χώρο έως το σφύριγμα της λήξης. Δεν είναι μόνο τα αποκαρδιωτικά στατιστικά που σημείωσε η ομάδα στην επίθεση, αλλά πάλι γίναμε μάρτυρες της συνολικής ατολμίας από κάθε βασικό παίκτη. Οι στιγμές που η μπάλα προοριζόταν για την επόμενη γραμμή της διάταξης, για κάποιο λόγο κάθε ερυθρόλευκος την έφερνε ξανά πίσω στα ακραία μπακ ή στους τρεις αμυντικούς Μπα, Παπασταθόπουλο και Μανωλά. Εκεί λοιπόν σκέφτεται κανείς κατά πόσο είναι ικανά τα ακραία μπακ για πλαγιοκοπήσεις ή εάν το κατ΄ανάγκην δεξί εξτρέμ Αγκιμπού και Μασούρας είναι σε θέση να διεισδύσουν στην αντίπαλη περιοχή. Από την μία, οι συγκεκριμένοι παίκτες για τους ρόλους που ανέλαβαν δεν ανταποκρίνονται σε ένα 5-3-2. Από την άλλη όμως, και στην επιλογή του 4-3-3 θα ήμασταν στο ίδιο έργα θεατές, με έναν ακόμη κίνδυνο την ευάλωτη αμυντική τετράδα.

Φθάνουμε στο συμπέρασμα πως οι παίκτες με την υψηλή τεχνική που θα ωθήσουν την κάθε ομάδα, στον Ολυμπιακό δεν προκύπτουν στις τωρινές επιλογές του Μαρτίνς. Δεν υπάρχουν ικανά εξτρέμ πέραν του γκολτζή Μασούρα, ούτε και διαθέσιμα δεκάρια που θα αναμορφώσουν τον άξονα. Χωρίς δηλαδή την απαιτούμενη ποιότητα σε ατομικό επίπεδο, είναι συνεπώς δύσκολο να επιζητά κανείς την βελτίωση σε συλλογικό επίπεδο. Εύλογα απορεί κανείς και πως ο Ολυμπιακός θα αναθαρρήσει δημιουργικά, πως θα επανέλθει σε επιδόσεις ενός ελκυστικού συνόλου. Από τη στιγμή που τα εξτρέμ έχουν προσφέρει τα ελάχιστα, όλο το βάρος πέφτει στην επάνοδο του Φορτούνη, στα ποιοτικά 20λεπτα του Βαλμπουενά και στον… Καρβάλιο. Τουλάχιστον με αυτές τις λύσεις, μπορεί ο Μαρτίνς να γυρίσει σε παλιές συνήθειες, αφήνοντας την αμυντική πεντάδα και την ανασταλτική θωράκιση.

Ο Ολυμπιακός ίσως χρειάζεται να τιμωρηθεί, θα ήταν κιόλας για το δικό του καλό. Το ανεπιτυχές αποτέλεσμα ήρθε στο Κύπελλο, αλλά πιθανόν δεν αρκεί για μία συνολική αφύπνιση. Μπροστά του υπάρχει η πρόκληση της Αταλάντα, με την οποία είναι άγνωστο πως θα επέλθει βελτίωση προτού ριχτεί η ομάδα στη διπλή αυτή ευρωπαική αναμέτρηση. Ακόμη κι αν παραμείνει ο Μαρτίνς στην ίδια σφιχτή συνταγή τελευταίων ημερών, χρειάζεται ο Πορτογάλος να μελετήσει πως θα εντάξει ατομική ποιότητα και διαγώνια κίνηση που θα ζωντανέψουν την βασική σύνθεση. Η φράση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» ταιριάζει απόλυτα στους Ερυθρόλευκους, αλλά δεν αποτελεί παρά μονάχα μία επίκληση στο αποτέλεσμα, μία λιτή ανακοίνωση ενός συμβάντος. Όμως, αν δεν υπάρχει και η αντίστοιχη ποιότητα στο περιεχόμενο μίας δράσης ή ενός έργου, αργά ή γρήγορα ο… σκοπός ανατρέπεται αιφνιδίως και μάλιστα γίνεται με εκκωφαντικό τρόπο.

ΥΓ. Θα το ρωτήσουμε πάλι, υπάρχει «Ζίβκοβιτς» στον Ολυμπιακό;

ΥΓ. Θλιβερή η εικόνα του Μαντί, και Μπα ο… επικίνδυνος!