Αξίζει το συνολικό boost που δέχεται ο De Jong;

Μία μέρα μετά την δίκαιη επικράτηση της Ρεάλ Μαδρίτης στο Καμπ Νου, η πλειοψηφία των ευθυνών περιστρέφεται γύρω από τον αμφίρροπο Κούμαν, την ασταθή άμυνα των Μπλαουγκράνα και τη λειτουργία της, αλλά και σε μία επαναλαμβανόμενη κριτική στην απόδοση συγκεκριμένων μονάδων.

Ας μην εστιάσουμε πάλι σε ολόιδια ζητήματα, που στη πάροδο του χρόνου δύσκολα θα ανατραπούν. Το να ασκήσουμε κριτική στις περιπτώσεις Μπούσκετς, Πικέ ή Άλμπα μοιάζει πλέον ανώφελο, καθώς από μεριάς συλλόγου και διοικήσεως υπάρχει μία ανεκτικότητα προς σ ‘ αυτούς και ένας συμβιβασμός πως ό,τι και αν γίνει θα συμπορεύονται μαζί τόσο στις επιτυχίες, όσο και στη κατρακύλα. Κι ας είναι πλέον παίκτες – τοτέμ με βαριά πόδια, χωρίς ίχνος φρεσκάδας. Φθαρμένοι δηλαδή πρωταθλητές από τον ανίκητο χρόνο, όπως όλοι ανεξαιρέτως στη ζωή μας.

Προσωπικά θα σταθώ στη συμβολή του Ντε Γιονγκ, αλλά και στην υπερβολική εμπιστοσύνη από πλευράς φιλάθλων και στελεχών της ομάδας στην αξία του. Ίσως φανεί αιρετική κίνηση να σταθώ με αμφιβολία στις ικανότητες του Ολλανδού χαφ, κυρίως τη δεδομένη στιγμή. Όμως, είναι φανερό πως ο Ντε Γονγκ δύσκολα θα αναβαθμίσει τη μεσαία γραμμή στη νέα εποχή της Μπάρτσα. Σίγουρα με τη πλαισίωση νέων προσώπων και την πλήρη αποστροφή από τον άφαντο Μπούσκετς θα επιφέρει μία πιο αισιόδοξη εικόνα για το μέλλον.

Σαφώς και ο Ντε Γιονγκ παρουσιάζεται αξιοπρεπής. Σε μεγάλο βαθμό ομαδικός, διαθέτοντας ορθή πάσα και ωραία κάλυψη της μπάλας με το σώμα. Ο Ολλανδός έχει επωμιστεί έναν ρόλο που κάποτε περνούσε από τα πόδια των Ινιέστα – Τσάβι. Πιθανόν η σύγκριση με τη ‘χρυσή’ εποχή ανεβάζει τον πήχη στον ίδιο, δίχως βέβαια να είναι αντίστοιχης κλάσης ποδοσφαιριστής. Άλλωστε, θα ήμασταν αφελείς αν προσδοκούσαμε σε αντάξιο ταλέντο με το αντίστοιχο των προκατόχων της μεσαίας γραμμής.

Από την άλλη, επικρατεί αδικαιολόγητος εκθειασμός προς το πρόσωπο του Ολλανδού, χωρίς να τον δικαιούται με βάση τις εμφανίσεις του. Το παράδοξο, πως ο Κούμαν στηρίζει τον Ντε Γιονγκ και τον καθιστά πλέον αναντικατάστατο μέλος στο σύστημα. Παραβλέποντας εάν ο παίκτης πραγματικά συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό. Λόγου χάρη, διαφωνώ πως ο Ολλανδός προσφέρει περισσότερα στοιχεία από ό,τι ο Ράκιτιτς του 2014-15, οποίος μάλιστα ήλθε με χαμηλούς τόνους και μερική αδιαφορία. Με έλλειψη τυμπανοκρουσιών από τη κοινή γνώμη.

Μάλιστα, στην χθεσινή Ρεάλ θαυμάσαμε πάλι την απλότητα και την τεχνική κατάρτιση του Μόντριτς, καθώς σε προχωρημένη κιόλας ηλικία φέρνει ακόμη τη διαφορά. Βέβαια, τα χαφ των Μαδριλένων διαθέτουν ομολογουμένως αμεσότερη πάσα και σκέψη πριν την απόφαση. Το κέντρο τους μοιάζει πιο στιβαρό, ως αλληλένδετος κρίκος της μετέπειτα γραμμής, της επίθεσης.

Σε αντίθεση λοιπόν με έναν πολυδιαφημισμένο Ντε Γιονγκ, ο Μόντριτς είχε έλθει στην Ρεάλ Μαδρίτης με έντονη αμφισβήτηση όσον αφορά τις ικανότητές του. Χθες βέβαια, είχε πάλι το χάρισμα όταν άγγιζε τη μπάλα. Προσποιήθηκε δύο φορές στον Νέτο και τον Ντε Γιονγκ, τους ξεγέλασε, και με υπέροχο τσιμπηματάκι στη μπάλα την έστειλε στο κέντρο του κενού τέρματος. Με τέτοιο τρόπο, προκειμένου να αφήσει ανήμπορους τους απελπισμένους αμυντικούς της Μπάρτσα.

Επομένως, διερωτόμαστε: είναι τόσο εύλογο να ακούμε ανελλιπώς για φημισμένους παίκτες, βασιζόμενους μόνο στην ανάγκη νέων ειδώλων και στις δαπανηρές μεταγραφές τους; Φυσικά και ο Ντε Γιονγκ δεν είναι το πρόβλημα στη Μπάρτσα. Μοχθεί και βγάζει ενέργεια συγκριτικά με τον φτασμένο Μπούσκετς ή άλλες ανεκδιήγητες περιπτώσεις, όπως ο Βιντάλ. Ασφαλώς και προτιμά κανείς να βλέπει τον Ολλανδό αγωνιζόμενο εντός σύνθεσης, αλλά να υπάρχει και ορθή αξιολόγηση στο τι προσφέρει και ποιους έχει πλάι του στο ημικύκλιο του γηπέδου.

Τέλος, ακόμη και η γλώσσα σώματος του καθενός φανερώνει συμπεράσματα. Κι ο Ντε Γιονγκ ακόμη δεν παίρνει ρίσκα στο παιχνίδι του. Ίσως και να μην μπορεί, αφού αρκείται στην εύκολη και παράλληλη πάσα. Το πράττει μάλιστα δίχως αρκετή ταχύτητα, το οποίο ίσως λυθεί με την προσθήκη ενός παίκτη τύπου Πιάνιτς. Ο κατήφορος της Μπάρτσα σηκώνει ασφαλώς μέγιστη συζήτηση, καθώς όλα τα στοιχεία τους ακροβατούν σε ένα τεντωμένο σχοινί. Όλα δέχονται αμφισβήτηση, όπως νεαρός Ντε Γιονγκ και τα πεπραγμένα του στην μέχρι τώρα διαδρομή στους Καταλανούς χρειάζονται εξίσου καλοπροαίρετη κριτική.